In 2005 maakte ik met broer Thijs een korte trip naar Ontario, Canada. We bezochten familie in Ottawa en reden met een huurauto richting het ‘hoge noorden’ van Ontario.
Alles is echter relatief.
In het verder onopvallende dorp Cochrane nemen we de “Polar Bear Express”, de enige verbinding met het veel noordelijker gelegen Moosonee, dat zich “Gateway to the Arctic” noemt.
We spreken herfst 2005. Het is mistig en digitale fotografie is nog niet aan mij besteed. De plaatjes hier zijn dus scans van ouderwetse analoge foto’s. De sfeer op de foto’s des te treffender.
Volgens de dienstregeling maakt de trein tussen begin- en eindpunt uitsluitend ‘flag stops”, oftewel als er iemand langs het spoor z’n hand ophoudt. We rijden vijf uur lang door uitgestrekte naaldbossen, langs meren en door toendra.
Als je de wegenkaart van Ontario bekijkt, valt op dat het relatief kleine zuidoosten vrij dicht bevolkt is en dat de grote bulk van deze enorme provincie uit schier eindeloze toendra bestaat die tot ver in het hoge noorden gaat. Zonder verder referentiekader lijkt de naam IJsbeer Express dus terecht. Tot je ziet dat Moosonee op slechts 51 graden noorderbreedte ligt; dat is zelfs een fractie zuidelijker Rotterdam!
Goed, ’s winters wordt het hier heel koud, en het schijnt dat er wel eens een ijsbeer gespot wordt, maar deze mistige toendra kan je met goed fatsoen geen Arctic noemen. Ook de term ‘gateway’ vind ik nogal misleidend. Je kunt vanuit Moosonee namelijk helemaal nergens anders heen. Er zijn geen wegen vanuit Moosonee en het Polar Bear Provincial Park ligt op 400 km afstand en is niet toegankelijk voor gewone toeristen. Bovendien ligt Moosonee op zo’n 20 km van de Hudson Bay. Even lekker naar het meer wandelen zit er dus ook niet in.
Wat overblijft is een nogal mistroostig dorp waar niet bijster veel valt te beleven.
Toegeven, de herfstkleuren (die het hoogtepunt al lang hebben gehad), brengen nog een beetje kleur in de brouwerij.
We wandelen wat door het dorp, halen wat bij een take-away en slapen 1 nacht in een B&B.
Het enige waardoor je nog een beetje het gevoel krijgt ver weg te zijn, is het feit dat meerderheid van de mensen hier Cree-indianen zijn. De Cree hebben hun eigen taal én schrift, en overal in Moosonee zie je dit opmerkelijke schrift op borden staan.
Overigens zijn de Cree geen inuit en met de Arctic heeft het dus ook al niets te maken.
De volgende ochtend stappen we weer op de trein; terug naar Cochrane en verder zuidwaarts.
Moosonee was typisch zo’n plek die op de kaart ver en exotisch leek.
Helaas.
De Polar Bear Express rijdt 1 keer per dag, maar niet altijd in het weekend. Tijden en prijzen kun je hier vinden.
Booking.com geeft momenteel ‘geen resultaten’ voor Moosonee; AirB&B geeft 1 resultaat. Ook de officiële website van Moosonee heeft slechts 1 actieve link. Boek tijdig …