Namibië – 24 uur met …

Zo. Eindelijk in Maltahöhe. Weliswaar 24 uur later dan gepland, maar daar is een goede reden voor: ik was namelijk op springbok- en gemsbokjacht met boer Piet, boer Koos en de kinderen.

Dat behoeft wat uitleg. Terug naar gisteren 15:30.

24uurmet (4)

6 uur en 60 km na Solitaire dreigt het vervelend te worden. Bij Bullsport is afgelopen uur welgeteld 1 auto voorbij gekomen, en ‘die had geen plek’. Maar dan stopt er een wit bakkie en Piet wil me best meenemen. Ze gaan slechts tot halverwege Maltahöhe, maar nog voor m’n rugzak in de bak ligt, stelt Piet al voor dat ik dan toch gewoon meega naar de boerderij. Brengt hij me morgen wel verder. Zoon ‘Boeta’ (‘jochie’) beaamt dat er genoeg slaapplek is. Ik krijg een biertje voor de dorst; ze nemen er zelf ook een.
Onderweg blijkt dat we niet naar zijn eigen boerderij gaan, maar naar die van z’n broer Koos en familie.
Na een uur hoofdweg en een half uur boerenpad (Boeta neemt plek op motorkap, omdat het kan) komen we aan bij de boerderij, waar Koos en Elies buiten op de stoep (veranda) zitten.

24uurmet (6)

Mijn eerste indrukken, algemene vooroordelen en de werkelijkheid komen voor een deel overeen, maar voor het belangrijkste deel gelukkig niet. Ik ben ogenschijnlijk beland in “Die Klein Huis op die Veld”. Na een allerhartelijkst welkom door Pa en Ma wordt er gezellig met een biertje erbij over niet van alles, maar voornamelijk boergerelateerde dingen gepraat en gegrapt. Eenmaal binnen met z’n allenrond de grote keukentafel leest Pa voor uit de bijbel, waarna het tijd is voor plaasbrood (zelfgebakken boerderijbrood) en skaaptjops. Koos boert met schapen en geiten in dit gortdroge deel van de wereld.
Na het eten kijken we met z’n allen foto’s. Geen familiekiekjes, maar van hoe het land er hier in 2010 uitzag na de overvloedige regen. Inmiddels heeft het al 3 jaar bij lange na niet genoeg geregend en (om mijn eigen niet zo zorgvuldig gekozen woorden te gebruiken) staat het water hen tot aan de lippen.

Op de foto boven van links naar rechts: Pa Koos, Ma Elies, zoon Koos, diens verloofde Sarina, Boeta en Piet.

Ma lijkt een stugge, simpele boerenvrouw die in haar ‘Dankbaar in Diens van Christus’ schort alleen in de keuken staat. Ze blijkt echter zeer geïnteresseerd in mijn werk en leven en heeft alles prima in de smiezen.
Na ontbijt ga ik mee lammetjes verkassen, schapen verplaatsen en geiten melken. Ja, in de koffie gaat geitenmelk.

24uurmet (7)

Zoon Koos kwam in eerste instantie sullig over, maar ook hij bleek dat dus gewoon helemaal niet te zijn.
Na het vroege ontbijt nam hij me mee om de schapen te voederen en de geiten te melken.

24uurmet (12)

24uurmet (3)Verderop in het veld was er een probleem met een van de windpompen. We (lees: ze) zijn 3 uur bezig geweest om 8 stukken pijp uit de grond te trekken, van dat witte anti-lekkagetape omheen te doen, weer terug de grond in te plaatsen, te ontdekken dat dat het probleem niet was, en opnieuw 8 stukken pijp uit de grond te halen.

 

 

 

 

 

 

Of ik ‘afval’ eet. Ik eet alles, dus ook schaapsresten. Met aardappel en kerriesaus.

24uurmet (2)

Tijd voor de middagactiviteit. Met z’n allen (behalve Ma) met bakkies het veld in om wat anders dan schaapvlees op tafel te krijgen.

24uurmet (11)

Broers Piet en Koos in 1 bakkie, Klein Koos met zijn meisie, Boeta en ik in het andere bakkie.
Het waren drie voor hen zenuwslopende uren waarin we soms rustig, maar vaak ook als idioten door het veld sjeesden op zoek naar gemsbokken en springbokken en om hen op te jagen. Geweren haperden, volle patronen vielen op de grond, de hond wilde niet op tijd instappen, een hek ging niet snel genoeg open, discussie, paniek en geschreeuw over waarheen en wie schiet.

24uurmet (5)

Aan het eind van de dag twee gemsbokken in het bakkie.
Nee, ik heb niet geschoten. Ja, ik – als niet-vegetariër – vind dit prima: biologischer vlees dan dit bestaat niet.

24uurmet (8)

Eind van de middag bracht Piet me naar Maltahöhe, zoals beloofd.
De vanzelfsprekende, bijzonder grote hartelijkheid en het korte, maar zeer intensieve kijkje in hun vaak moeizame boerenleven; het was een “24 Uur Met … ” die ik niet snel zal vergeten.

24uurmet (9)